در تشخیص و توسعه استعداد، تعامل بین توانشها (هوش و غیره)، کنش، شخصیت، نگرش و انگیزش مهم است. این پنج حیطه در یک پویایی تعاملی هماهنگ با یکدیگر تعامل کرده و به پدیدآیی، شکلگیری و بروز رفتاری استعداد منجر میشوند. همچنین، ویژگیهای محیطی مانند فرهنگ، اقتصاد و اجتماعی نیز بر بروز و ظهور استعداد تأثیرگذار هستند. بنابراین، برای تشخیص و توسعه استعداد، باید به هر دو تعامل هوش و کنش و همچنین به ویژگیهای محیطی توجه کرد.