پایه نظری کارورزی حرفه ای مؤسّسه

 بدیهی است که هر دوره آموزشی به منظور تقویت آمادگیهای حرفه ای روانشناسی و مشاوره مبتنی بر چشم انداز   نظری ویژه ای برگزار می شود. 

 این چشم اندازها محتوای علمی لازم را برای کوششهای پرورشی تخصصی فراهم می کند که به اقتضا در همه حوزه‌های کاربردی از جمله تعلیم و تربیت، اشتغال و همچنین خدمات ویژه بالینی و کلینیکی نظیر تشخیص، راهنمایی و مشاوره، حمایت و درمان مورد بهره برداری قرار می گیرند.

کارورزی حرفه ای مؤسّسه نیز ازچنین امری مستثنا نیست. نظام آموزشی و پرورشی روانشناسان و مشاوران حرفه ای در مؤسّسه هیجان اندیشه مبتنی بر آموزه های مکتب روانشناسی تعاملی است.

چنان که می دانیم هر مکتب علمی روانشناسی مشتمل بر چندین نظریه هماهنگ در قلمروهای متنوّع روانشناختی است که بر پایه فلسفی، روش تحقیق و مبانی، اصول و مفهوم پردازیهای نظری ویژه ای مندرج در نظریه های روانشناختی استوار گردیده است. مکتب روانشناسی تعاملی در همه عرصه های مزبور از بنیادهای استواری برخوردار است.

آشنایی بیشتر با دوره‌های کارورزی

دانش روانشناسی تعاملی به مثابه «علم بررسی ماهیّت تعاملی پدیده‌های روانشناختی» تعریف می شود. بر اساس این تعریف، هدف روانشناسی تعاملی، درک و فهم ماهیّت تعاملی نظام روان است؛ یعنی این نظام، پدیده‌های روانشناختی متعامل را یکپارچه کرده است. از این رو، یکپارچگی تعاملی پدیده‌های روانشناختی موضوع این علم را تشکیل می‌دهد و روش آن، «بررسی تعاملی» است.

به بیان دیگر، یکپارچگی تعاملی پدیده‌های روانشناختی به پدیدآیی «نظام روان» می‌انجامد و از آن سو، درک این نظام، مستلزم فهم یکپارچگی تعاملی پدیده‌های روانشناختی است.

«روانشناسی تعاملی» در واقع به مجموعهٔ مبانی نظری و دستاوردهای تحقیقاتی اشاره دارد که برای آشکاری ماهیّت هر پدیدهٔ روانی صرفاً آن را در تعامل با نظام روان بررسی می‌کنند؛ به تعبیر دیگر «بررسی علمی هر پدیدهٔ روانشناختی در تعامل با نظام یکپارچهٔ روان» در کانون توجّه روانشناسی تعاملی است.

این بررسی مستلزم توصیف، تبیین و پیش بینی پدیده‌های روانشناختی بر اساس فرایند تعاملی پایه‌های هفتگانه و ریشه‌های پنجگانه تعدیل کنندهٔ روانشناختی است.

تعامل سرشت، نیازها، تواناییها، اندیشه ها، دریافتهای حسّی(احساسها)، پیوندها و کنشها به پی ریزی هر پدیدهٔ روانشناختی و سرانجام «نظام روان» می‌انجامد و ریشه های پنجگانه جنسیت، تحوّل، اقلیم زیست، فرهنگ و ملاحظات اجتماعی و اقتصادی در یک ترکیب تعاملی خاص بر رابطه پایه های مزبور بر هر خصیصه روانشناختی اثر می گذارند.

لذا پدیدآیی هر پدیده روانشناختی به دو دسته عامل بستگی دارد:

الف) عوامل پدیدآورنده (پایه های هفتگانه) 

ب) عوامل مؤثر (ریشه های پنجگانه)

تعامل این دو دسته هر پدیده روانشناختی را ایجاد می کند و متأثّر می سازد. 

این تعامل،يكپارچگی نظام روان را تبیین می‌کند؛ به تعبیری «نظام روان» حاصل «تعامل» است و بی تردید هر پدیدهٔ روانشناختی صرفاً در تعامل با این نظام، معنا می‌یابد.

مکتب روانشناسی تعاملی بر پایهٔ نزدیک به چهار دهه تجربهٔ حرفه ای پایه گذار مؤسّسه پی ریزی شده است.