تصمیمگیری، عملی است که شامل قضاوت، انتظار و ارزشیابی می‌شود و دو عنصر انتخاب و رفتار در آن وجود دارد. نظریات تصمیمگیری به دو دسته توصیفی و هنجاری تقسیم می‌شوند که هریک پایه‌های خود را برای تبیین فرایند تصمیمگیری دارند. فرهنگ به ترجیحات در زندگی و باورها توجه دارد و فرایندهای تفسیر از محیط پیرامون، آگاهی و جست‌وجو برای حل مسائل را فراهم می‌آورد. در نظریهٔ اسنادی، یک طرحواره شکل می‌گیرد که در مواجهه با تغییر مقاومت می‌کند و تغییرات متناسب با میزان اطلاعات جدیدی که قابلیت دسترسی می‌دهد، در آن صورت می‌گیرد. مؤلفه دیگر نظریهٔ اسنادی «ابتکار» است که مرکّب از قوانینی است که برای آزمون طرحواره خود استفاده می‌شود و سبب تسهیل داده پردازی می‌گردد.