تصور پایه شکل گیری مفهوم است و آن مستلزم معنابخشی به تصور است. به طور کلی سه دامنه معنایی برای مفهوم پردازی وجود دارد: شناختی، عاطفی و ارزشی.
چشم‌انداز تعاملی مفهوم تیزهوشی، این پدیده روانشناختی را فراتر از ظرفیت‌های شناختی محدود می‌داند. امروزه، ابعاد غیرشناختی تیزهوشی به‌ویژه از طریق گسترش و تنوع مطالعات، به‌طرز برجسته‌ای نمایان شده است. تحقیقات معتبر به بررسی ابعاد شخصیتی، عاطفی، نگرشی و ارزشی پدیده تیزهوشی پرداخته و تأکید بر اهمیت این ابعاد در درک جامع‌تر از تیزهوشی را نشان می‌دهند.
ملاحظات عاطفی در گسترهٔ تنوّع خلّاقیّت به جنبه های عاطفی و هیجانی مرتبط با دو نوع خلاقیت نظری(تیزهوشی سازماندهی) و خلاقیت عملی(تیزهوشی آفرینندگی) اشاره دارد.
شاکله انتظار ارزشی-عاطفی است و از پایه های زیستی، شناختی، کلامی و اجتماعی نشأت می گیرد.
«نظريهٔ هيجان انديشه» به مثابه یک نظریهٔ عمومی در روانشناسی با تأکید بر یکپارچگی تعاملی دامنه های عاطفی، شناختی و رفتاری نظام روان، دیدگاهی نو در تبیین پدیده های روانشناختی فراهم آورده است. خلّاقیّت، تصمیمگیری، حلّ مسأله و نارساییهای عاطفی_شناختی بزرگترین زمینه های کاربرد این نظریه به شمار می آیند. «یکپارچگی تار و پود اندیشه و احساس» زمینه را برای بروز در ظرف «هیجان» مهیّا می سازد. پویایی و بیتابی دو گستره بزرگ هیجان اندیشه را تشکیل می دهند و در مجموع چهار مؤلّفه «سرسختی شناختی»، «جنب و جوش هیجانی»، «بیتابی روانی» و «نیروی روانی» گستره هیجان اندیشه را پی می ریزند. سهم این مؤلفه ها در تکوین تعاملی نظام روان به تفاوتهاي فردي (مانند هوش، سنّ، جنسيّت، عوامل فرهنگي) بستگی دارد.