مفهوم فرانگری به مثابه ترکیب چند پارادایم، اصطلاحی جدید و نو در قلمرو دانش و معارف بشری است که برای نخستین بار در مبانی نظری معرفت شناختی طرح می شود.
پارادایم «هستی تکاملی: تعامل پویای معنوی» در لایه‌های بنیادی فلسفه شامل هستی‌شناسی، معرفت‌شناسی، انسان‌شناختی و ارزش‌شناختی—ریشه و جایگاه ویژه‌ای دارد. این رویکرد با چند سنت فلسفی در تعامل است: