یافتههای نو نشان میدهند که رضایت زناشویی تحت تأثیر عوامل مختلفی از جمله حمایت اجتماعی، سازش محیطی، مهارتهای ارتباطی، تعادل کار و زندگی، و تفاوتهای فرهنگی قرار دارد. حمایت اجتماعی قوی میتواند تابآوری زوجین را در برابر بحرانها افزایش دهد. همچنین، سازش یافتگی محیطی بالا نقش کلیدی در تقویت کیفیت ارتباطات زوجین و رضایت کلی دارد. در کنار این موارد، مدیریت استرس مالی و ایجاد تعادل بین مسئولیتهای کاری و خانوادگی از دیگر عوامل تأثیرگذار بر کیفیت زندگی زناشویی هستند.یافته های جدید از حیث ملاحظات فردی، معنوی، جنسی، محیطی و شغلی قابل بررسی هستند: