«هستی تکاملی: تعامل پویای معنوی» به مثابه اساس و پایه نظری و فلسفی روانشناسی تعاملی قلمداد می شود. مفهوم «هستی تکاملی» و «تعامل پویای معنوی» در این فلسفه، به‌عنوان دو عنصر بنیادی، به‌طور هم‌زمان ابعاد مختلف وجود انسان و جهان را در قالب یک فرآیند دائمی و پویا تعریف می‌کنند. در این دیدگاه، انسان و هستی نه موجوداتی ایستا و ثابت بلکه به‌عنوان موجوداتی در حال تحول و تکامل معرفی می‌شوند. این تکامل نه تنها در بعد مادی و فیزیکی بلکه در سطوح معنوی، اخلاقی و شناختی نیز جریان دارد و بر هم‌زیستی و تکامل هم‌زمان این ابعاد تأکید دارد. فلسفه هستی تکاملی به انسان نگاه می‌کند به‌عنوان موجودی که در تعامل با خود، دیگران و جهان به‌طور مستمر در حال حرکت به‌سوی کمال است.