کاهش تنیدگی و اضطراب از طریق ذهنآگاهی و رفتارهای سالم میتواند به آرامش روانی و کشف هویت و معنا در زندگی کمک کند. تقویت حس تعلق و مشارکت در فعالیتهای اجتماعی و محیطزیستی نقش مهمی در ایجاد روابط مثبت و مسئولیتپذیری دارد. رشد مداوم و تعالیجویی از طریق دسترسی به فناوری و منابع مناسب، همراه با فعالیت بدنی بهعنوان محرک رشد، مسیری جامع برای بهبود کیفیت زندگی فراهم میکند.بدیهی است که تحقّق رضایت و خشنودی از زندگی مستلزم دستیابی به امنیت، تفرد و پیشرفت است.در مقاله کنونی جدیدترین مطالعات در حوزه رضایت از زندگی ارائه شده بر اساس «نظریه تعاملی نیازهای بنیادین» تحلیل و بررسی می شود.این مقاله بر «خطّ سیر آرامش یابی معنوی و رشد پایدار» تأکید می ورزد که برای خشنودی از زندگی آدمی در هر وضعیت جنسیّتی، تحوّلی، فرهنگی، اجتماعی و اقلیم زیستی، اجتناب ناپذیر است.