خلاقیت، بهعنوان یکی از کلیدیترین شایستگیهای قرن بیستویکم، در کانون توجه نظامهای آموزشی، پژوهشهای روانشناختی و سیاستگذاریهای تربیتی قرار گرفته است. در جهانی که پیچیدگی، تحول مداوم و نیاز به راهحلهای نوآورانه امری روزمره شدهاند، پرورش خلاقیت نهتنها یک مزیت رقابتی، بلکه ضرورتی انسانی، تربیتی و اجتماعی است.