بیتابی روانی

بیتابی روانی به معنای بیقراری، دلمشغولی، شک و تردید، احساس دلشورگی، دلنگرانی، بیمناکی، فرسودگی، ناامیدی، تنهایی در هنگام گردش اندیشه و رویارویی با مسأله، موجب کاهش خلاقیت دختران نوجوان نمی‌شود. بررسی مقایسه‌ای در مورد بیتابی روانی نشان داد که خلاقیت پسران و دختران تیزهوش با پویایی روانی همبستگی مثبت و با بیتابی روانی همبستگی منفی دارد. روان آزردگی و برونگردی نیز بیش از سایر عوامل بیتابی روانی (یقین فرسایی و احساس تنهایی) را پیش‌بینی می‌کنند.

بین بیتابی روانی و روان آزردگی، برونگردی، توافق پذیری و وظیفه‌مندی پیوند وجود دارد.

رضایت شغلی زنان و مردان شاغل که دچار بیتابی روانی هستند، کاهش می‌یابد. این نشان می‌دهد که نارضایتی شغلی با بیتابی روانی همراه است. بیتابی روانی به معنای ناامیدی از خود، احساس دایمی خستگی و ناتوانی و احساس دلنگرانی دائمی در هنگام رویارویی با یک مسأله جدی در زندگی، هیجان‌پذیری و تأثر از احساس شخصی و دیگران در هنگام انتخاب و تشخیص خوبی و بدی و انجام رفتارهای نامتعادل است.

به طور کلی، بیتابی روانی به معنای شدت اندیشه‌گردی، فعالیت و گفت و گوی ذهنی در ارتباط با مسائل فکری، فرد را دچار گرفتاری درونی، دلمشغولی و بیقراری مستمر و دائمی می‌کند که همراه با سرگشتگی و احساس از دست‌دادن یقین است. شک و تردید در حل مسائل فرد را گرفتار می‌کند و او در حسرت کسانی به سر می‌برد که همیشه در حال یقین زندگی می‌کنند. نسبت به حل مسائل خود دچار بیمناکی و نگرانی می‌شود، فراموشی و ضعف حافظه اش را کلافه می‌کند، به ویژه در مواقعی که مسأله‌ای جدی است ولی حل نمی‌شود، ناامیدی از خود، احساس فرسودگی تدریجی، احساس دائمی خستگی، ناتوانی و تنهایی را در فرد فراگرفته و در قالب کاهش فعالیت و کم‌کاری ظاهر می‌شود.

مهم‌ترین نکته این است که منشأ اضطراب و افسردگی بیتابی روانی است.