یافته ها آشکار کرد که شاخه های اساسی مجموعا ۸ جلوه خلاقیت را در دو طبقه در برمیگیرد: آفرینندگی و سازماندهی.
«آفرینندگی» شامل شش جلوه خلاقیت است که  است که ممکن است از آنها به منزلهٔ انواع آفرینندگی یاد کرد:

۱)کارآفرینی یا نوپدیدآوری : توانایی‌ ایجاد چیز نو و ارایهٔ‌ كارها با شیوهٔ نوین‌ ازطریق یافتن‌ راه‌ جدید برای‌ انجام‌ آنها ، نوآوری در افکار و عقاید.

۲)حلّ مسألهٔ اکتشافی: قدرت‌ تولید و اكتشاف‌ برای حلّ‌ مسأله‌ و کشف و اختراع .

۳)طرح نو: تازگی‌ در پیشنهاد برای‌ تولید و تركیب‌ اشیاء .

۴) استنباط: نگاه‌ همه جانبه برای استنباط‌ مفهوم‌ جدید از تركیب‌ مفاهیم‌ آموخته‌ شده‌. سعی در خوب نگاه کردن و ایجاد چیز جدید، داشتن فکر و اندیشه باز برای نگاه کردن به همه جوانب، استنباط مفهوم جدید از ترکیب مفاهیم آموخته شده با تکیه بر هوش .

۵)نوپدیدآوری: توانایی‌ آفرینندگی و ‌پدید‌ آوری‌ چیز بدیع‌، اندیشهٔ‌ نو و یا نظر جدید، استفاده از اندیشه ها برای ارائه نظرهای جدید .

۶)نوآوری ارائه طرح سودمند برای اولین بار یا ابتکار چیزهای نو که راه حل جدید ، آسان و موثری برای مسائل دشوار در جهت بهبود زندگی باشد. ایجاد کار جدید یا چیز نو برای بهبود زندگی با بهره گیری از  خلاقیت و بر پایه هوش و دانش اشاره دارد.

منبع:کتاب زمینه روانشناسی تعاملی