ساختار تعاملی هوش موفق

این ساختار به تعامل میان سه هوش (تحلیلی، تحصیلی و تجربی) و سه مؤلفه اساسی موفقیت (هدفمندی مجدّانه، پیشروی خشنود، بهینگی محیطی) تأکید می ورزد. 

بر پایه این ساختار از «موفّقیّت» چنین تعریفی داده می شود: «جدّیت در هدفمندی، بهینگی در بازدهٔ تكالیف و یا پیشرفت رضایتمندانه با توجه به توانایی در یاد‌گیری مفاهیم، تجربهٔ دانسته‌ها و طبقه‌بندی آنها».

بهینگی محیطی

«فرد از عهدهٔ‌ كارهایی‌ كه‌ به‌ وی‌ سپرده‌ شده‌ به‌ خوبی‌ برمی‌آید و با تلاشهای فردی اش و وسایل‌ و زمان‌ كم‌ به كسب ‌بهترین‌ و بیشترین‌ نتیجه‌ (مطلوب از دیدگاه‌ جامعه) نايل مي‌شود».

هدفمندی مجدانه 

به معنای «نتیجه‌گیری‌ مثبت در ازای ‌تلاش،‌ هدفداری‌ و احساس‌ نزدیكی‌ مستمرّ به‌ هدف، احساس‌ خوشبختی‌ و‌ رضایت‌ از زندگی‌، داشتن‌ ارادهٔ‌ بالا در پیدا كردن‌ روش‌ درست‌ رسیدن‌ به‌ هدف، پشتكار زیاد همراه‌ با هوش‌ بالا و برجستگی اجتماعی‌ خوب‌ و پذیرش‌ اشتباهها و رساندن كارها‌ به‌ نتیجهٔ‌ مطلوب».‌ 

پیشروی خشنود 

به معنای «استفادهٔ‌ درست‌ از موقعیّتهای‌ زندگی‌برای‌ پیشرفت، احساس‌ رضایت‌ از انجام‌ كاری‌ كه‌ فرد را به‌ هدفش‌ برساند، استفادهٔ‌ درست‌ از هوش، استعداد و توانائیها برای‌ پیشرفت‌ به‌ بهترین‌ نحو و رضایت‌ از تلاش‌ شخصی‌ در راه‌ رسیدن‌ به‌ هدف».‌