فرانگری، به عنوان رویکردی فراپارادایمی، امکان جامعیت‌بخشی نظری به علم را فراهم می‌آورد. این رویکرد، به‌جای محدود شدن به یک چارچوب خاص، تلاش می‌کند که با ترکیب دیدگاه‌های مختلف، درک کلی و یکپارچه‌ای از ماهیت، روش‌شناسی و تکامل علم ارائه دهد. در این راستا، فرانگری نه‌تنها به شناخت مجموعه علوم کمک می‌کند، بلکه امکان بررسی رابطه علوم با یکدیگر، تحول تاریخی آن‌ها، و مسیرهای آینده‌پژوهانه را نیز فراهم می‌سازد.
🔹 کلیدواژه‌ها: فرانگری، جامعیت علمی، کلیت علم، فراپارادایم، تحول علم، میان‌رشته‌ای، روش‌شناسی علمی، آینده‌پژوهی
✅ محورهای اصلی فرانگری در جامعیت‌بخشی به علم:
یکپارچه‌سازی نظریه‌های مختلف برای تبیین کلیت علم
تحلیل روند تکاملی علوم و بررسی نقاط همگرایی و واگرایی آن‌ها
بررسی امکان تعامل و همزیستی پارادایم‌های مختلف در علوم طبیعی، اجتماعی و انسانی
ایجاد یک چارچوب نظری برای ارتباط میان علوم و ایجاد پیوندهای میان‌رشته‌ای
توسعه علم از طریق شناخت فراگیر و آینده‌پژوهی مبتنی بر فرانگری
🔹 نتیجه: فرانگری، نه‌تنها امکان تحلیل مستقل علم را فراهم می‌کند، بلکه به جامعیت‌بخشی نظری به مجموعه علوم منجر شده و به ما کمک می‌کند که علم را به عنوان یک کل پویا و در حال تحول، نه به عنوان مجموعه‌ای از شاخه‌های جداگانه، درک کنیم.
دیدگاه خود را بنویسید