دادپویی به عنوان یک مؤلفه مهم «تعادل روان» محسوب می شود.

«دادپویی» دربرگیرنده به معنای «نیروی روانی»، «خود پویشی» و «خویشتنداری» مبتنی بر «پاکزیستی» است که سبب رفع بیتابی روانی شود.

پویش

«پویش» اشاره به «نیروی روانی» و «خود پویشی» مبتنی بر «پاکزیستی» دارد.

پاکزیستی

مراد از پاکزیستی، «اعتقاد به خدا و اهمیت دهی بازگشت به سرشت الهی و اصالت، با پیگیری زندگی پاک و سالم و بدون ریا با همه وجود، بر پایه استقرار در مسیر نیل به ارزشهای معنوی و پایبندی به اخلاق و قراردهی انسانیت، درستی، راستگویی و صداقت در سرلوحهٔ زندگی و محوریت وفاداری و تعهّد در زندگی و نیز رعایت حقوق دیگران و انصاف» است.

نیروی روانی

نیروی روانی در این جا بدین معناست: «احساس نیرومندی شدید در کارهای مورد علاقه همراه با فراگیری اندیشه‌های هیجان انگیز در زندگی که فرد را به سوی انجام برای کار بزرگِ نو و جذّاب سوق می دهد».

خودپویشی

«خودپویشی» یعنی «باور به پویایی به طوری که فرد به تلاش برای کارهای بدون نقص می پردازد. چنین وضعیتی برای وی نفوذ در دیگران را ثمر می دهد و خود نیز خوشحال از اثرگذاری در دیگران و خشنود از احساس پرورش دیگری است می تواند به شایستگی به معنای «قرارگیری در جایگاه شایسته بر اساس هدفمندی و کارآمدی و بهره مندی از زندگی درست» و آینده پویی به مفهوم «نگاه صِرف همیشگی به جلوی خود در زندگی و پرهیز از رکود بر اساس گرایش به تغییر نگاه به زندگی است». منجرّ شود.

اعتدال

«اعتدال در زندگی» به معنای «خویشتنداری» است که سبب رفع «بیتابی روانی» شود.

خویشتنداری 

مقصود از خویشتنداری «مدیریت آینده نگرانه ای است که با چیرگی هیجانی به رفتارهای متعادل» می انجامد.

عدم بیتابی

«بیتابی روانی» در این جا به معنای «احساس دلشورگي، دلنگراني و دلمشغولی دائمي فرد همراه با شکّ و تردید در حلّ مسائل كه نسبت به حلّ آنها دچار بیمناکي و نگراني شده و احساس فرسودگی تدریجی و احساس دايمي خستگی و ناتوانی وي را فرا گرفته است». 

پس «اعتدال در زندگی» به معنای گسترده دربرگیرنده «مدیریت آینده نگرانه ای است که در هنگام رویارویی با مسأله، خطّ سیر اندیشه و احساسات و هیجانهای ناشی از آن نظیر بیقراری، دلمشغولی، شکّ و تردید، احساس دائمی دلشورگی، دلنگرانی، بيمناكی، خستگی، ناتوانی و فرسودگی را تحت چیرگی قرار می دهد».