بایگانی نوشته‌ها

رویکردهای سنتی در روان‌شناسی اغلب بر تحلیل مجزای پدیده‌های روانی متمرکز بوده‌اند. این نگاه، اگرچه دستاوردهایی به همراه داشته، اما از درک کلیت و انسجام روان انسانی ناتوان مانده است. روان‌شناسی تعاملی تلاشی است برای گذار از این پراکندگی نظری و ایجاد نگاهی کل‌نگر، که پدیده‌های روانی را نه به‌صورت منفرد بلکه در بستر ارتباطات‌شان مطالعه می‌کند.در  این رویکردها، پدیده‌های روان‌شناختی اغلب به‌صورت پراکنده و مجزّا مورد بررسی قرار گرفته‌اند. روان‌شناسی تعاملی، پاسخی به این نقص بنیادی است؛ رویکردی که می‌کوشد ماهیت پدیده‌های روان‌شناختی را نه به‌طور منفرد، بلکه در شبکه‌ای از تعاملات درک کند. این مقاله، با هدف روشن‌سازی جایگاه نظری و روش‌شناختی روان‌شناسی تعاملی، به تعریف، موضوع و روش این علم می‌پردازد.

در دنیای امروز که فناوری و نوآوری به سرعت در حال پیشرفت هستند، نیاز به تربیت نسلی خلاق، توانمند و مجهز به مهارت‌های میان‌رشته‌ای بیش از پیش احساس می‌شود.

این مقاله به بررسی چندوجهی مسائل مرتبط با آموزش، رشد و حمایت از کودکان و نوجوانان تیزهوش می‌پردازد. یافته‌ها نشان می‌دهد که ویژگی‌های روانی-اجتماعی و عاطفی، همچون کیفیت دوستی‌ها و تاب‌آوری، نقشی حیاتی در موفقیت تیزهوشان ایفا می‌کنند و باید به اندازه توانایی‌های شناختی مورد توجه قرار گیرند.

در دهه‌های اخیر، توجه پژوهشگران روان‌شناسی و علوم تربیتی به بررسی عوامل مؤثر بر خشنودی روان‌شناختی نوجوانان و خانواده‌ها افزایش یافته است.