احساس تنهایی
درآمدی بر رواندرمانی تعاملی
/post-190در این مقاله به اجمال مفاهیم بنیادین رواندرمانی تعاملی ارائه می شود: بیتابی روانی، برتابش، چشم انداز درمانی،تعادل روانی، رضایت از زندگی، انتظارات، نیازهای بنیادین، برخی الگوهای مهم درمانی و بویژه مولفه بزرگ معنویت با تأکید بر بهزیستی معنوی مورد بحث مختصر قرار می گیرند.
ملاحظاتی در نارسائیهای تشخیصی اختلالات عاطفی کودکان تیزهوش
/post-135«گزارش یک تک بررسی» دکتر ناصرالدّین کاظمی حقیقی
بیتابی روانی
/post-109بيتابي به فرسودگی روانی تدریجی ناشی از «گردش اندیشه» اشاره دارد كه همراه با نارساییهای روان تنی است. و مشتمل بر شش خصیصه است: بیقراری، بیمناکی، گرفتاری درونی، احساس تنهایی، حالات روان تنی ، و اندیشه گردی «بيتابي» در معنای گسترده يعني: شدّت انديشه گردي، فعّالیّت و گفت‌وگوی ذهنی در ارتباط با مسائل فکري، فرد را دچار گرفتاری دروني، دلمشغولی و بيقراري مستمرّ و دائمي مي‌كند كه همراه با سرگشتگی و احساس از دست دادن كامل یقین است؛ شکّ و تردید در حلّ مسائل فرد را گرفتار مي‌كند و او در حسرت کسانی به سر می‌برد كه همیشه در حال یقین زندگی می‌کنند؛ نسبت به حلّ مسائل خود دچار بیمناکي و نگراني مي‌شود؛ فراموشی و ضعف حافظه، کلافه‌اش مي‌كند؛ به ويژه وقتی مسأله جدّي است ولي حلّ نمی‌شود، نااميدي از خود، احساس فرسودگی تدریجی، احساس دايمي خستگی و ناتوانی و احساس تنهایی وي را فرا گرفته و در قالب کم‌کاری و عدم فعّالیت بروز مي‌يابد و خواب را از او می‌گیرد و او با دلشورگي و دلنگراني دائماً احساس مي‌كند كه براي انجام فعّاليت تحت فشار است و در پي آن، احساس خشکی دهان، افزايش ضربان و تپش قلب و سردرد بروز مي‌يابد.
ملاحظاتی در نارسائیهای تشخیصی اختلالات عاطفی کودکان تیزهوش
/post-58در سالهای اخیر،به امر تشخیص جنبه های هیجانی تیزهوشان ، اختلالات عاطفی و نارسائیهای تشخیصی موجود در این حوزه توجّه گردیده است. ریشه های آسیبهای عاطفی تیزهوشان را در پنج حوزه (نیازها ، ویژگیهای شخصی، تفاوتهای شناختی، محیط و تواناییها )می توان جست و جو نمود.در این مقاله گزارش بالینی یک دختر شش ساله دانش آموز پایه اوّل ابتدائی ارائه می شود . بررسی نیمرخ بالینی کودک مزبور،دالّ بر نشانگان افسردگی ویژه ی کودکان بود. وی به طرز بارزی از «احساس تنهائی» رنج می برد و هوشبهر کودک در حد عادی بود. اقدامات مشاوره ای خاص با همکاری تنگاتنگ خانواده انجام یافت . وضعیت عاطفی بهبود چشمگیری نشان داد و نتایج آزمونهای هوشی وی را در حد تیزهوش مشخص نمود. استنباط نگارنده آن است که کودکان تیزهوش نشانگان افسردگی ویژه ای دارند که با کودکان عادی متفاوت است. آنها در حالات افسردگی ، از «احساس تنهائی ناشی از انزوا و متفاوت بودن»نیز رنج می برند. پس این احساس را باید به«نشانگان افسردگی کودکان تیزهوش» افزود و در هر شرائطی که یک کودک به طرز قابل ملاحظه ای از این رنج ببرد، احتمال تیزهوشی وی را باید مدّ نظر قرار داد.