بایگانی نوشته‌ها

*موضوع : پختگی* 

فرایند ( بهسازی عاطفی ) پس از تحلیل ژرف و موشکافانه (انتظار فرد از زندگی ) کاوش همه ( احساسات ته نشین و انباشته ) و( عواطف) و (گرایش‌های درونی و پایدار و زودگذر در طول زندگی و گذشته فرد به ( لایروبی احساسات و عواطف آسیب زا ) می پردازد این فرایند ؛ نیل به ( پختگی عاطفی ارزشی) را پی می‌گیرد  ، هنگامی که این (( پختگی )) حاصل شد روان درمانی به ثمر رسیده است .

(پختگی عاطفی ارزشی ) دال بر کاهش انتظارات و توقعات از ( محیط ) و انتقال واقع بینانه آنها به (خود ) است و بالطبع ( خامی عاطفی ارزشی ) اشاره به کثرت و فزونی انتظارات از (محیط ) است 

و توقع اندک از (خود ) دارد .

باید تاکید کرد که دوره کنونی عصر احیا ارزش‌هاست ؛  ارزش‌های هر فرد به  زندگی اش معنا می‌دهد و وی را از هر پژمردگی و سستی باز می‌دارند .

زندگی بدون نظام ارزشی ؛ به  پوچی می‌گراید  و بی‌تابی فرد را شدت می‌بخشد و پس از مدتی خطر افسردگی؛  زندگی را تهدید خواهد کرد .

در رواندرمانی تعاملی در سطح ( بهسازی عاطفی ارزشی )  با تاکید برارزش‌هایی که زندگی درمانجو اهمیت می‌بخشد  احساسات ؛؛ عواطف ؛؛ نگرش‌ها بهسازی می‌شوند تا ( پختگی عاطفی ارزشی )  حاصل شود .

(بهسازی عاطفی ارزشی ) یک فرایند تدریجی طولانی است که مستلزم شناخت واقع بینانه درمانجو نسبت به ویژگی‌های شخصیتی ؛ نیازها  ؛ و توانایی‌هایش ؛  و بهسازی در دریافتهای حسی ؛  اندیشه‌ها ؛  پیوندها ؛  و رفتارهای وی است ..

نتیجه آن که درمان با چشم انداز تعاملی مفیدتر است . از آن روی که توجه بنیادین به عوامل خدشه‌دار شدن آرامش نموده است.