«تیزهوشی استثنایی» اصطلاحی است که برای نامیدن دانش آموزان تیزهوشی به کار می رود که توأمان و همزمان دچار اختلالات رفتاری، هیجانی(عاطفی) و یا شناختی و اجتماعی هستند.
«نظريهٔ هيجان انديشه» از سوي نگارنده براي نخستين بار در هفدهمين كنفرانس شوراي جهاني كودكان تيزهوش و مستعدّ (انگلستان، 2007) ارايه شد و سپس در ساير مجامع بين المللي توسعه يافت.(كاظمي،2008، کاظمی و کاظمی، 2014)
در تاریخ مطالعات در پی درک و فهم «روان آدمی» و به تعبیر ساده تر «فرایندهای روانی» همواره مفاهیمی پدید آمده و شکل گرفته اند که پنداشته شده ماهیّت این فرایندها را روشن و آشکار ساخته اند.
به طور کلّی خلّاقیّت برحسب روی‌آوردهای مربوط به فرد، فرآیند، فرآوری، فشار، فضا و يا تعامل و يكپارچگي ميان آنها تعریف می‌شود.(هيل،1992)
بررسی رضایت اجتماعی تیزهوشان از مباحثی است که با وجود اهمیت بسیار، کمتر مورد توجّه محقّقان واقع شده است.
براساس پارادايم شش وجهي شخصيّت خلّاق (متعلّق به نگارنده) ،خلّاقيّت بستگي به هيجان انديشه دارد. هيجان انديشه شامل دو مقياس «پويايي» و« بيتابي» است.
در شمارة قبل «هوش» و «عقل» و توجه به تیزهوش مورد بحث قرار گرفت. در این بخش «تعبیر تیزهوشی» و ابعاد گوناگون آن و «نحوة تشخیص» و... بحث ادامه می‌یابد.
