بایگانی نوشته‌ها

«هوش» در لغت به معنای فهم، شعور، درك، آگاهی، بیداری، به جا بودن حواس، متمایز كردن، زیركی، زرنگی و عقل و خرد استعمال شده است.

«تلفیق»[1] یک راهبرد آموزش و پرورشی است که دانش‌آموز مستعدّ، در درون برنامهٔ فراگیر عمومی یا اصطلاحاً «آموزش درون کلاسی»[2] همراه با دانش‌آموزان دارای هوش متوسّط اشتغال به تحصیل دارد.

براي دست‌اندركاران آموزش و پرورش ويژهٔ‌ استعدادهاي درخشان، آشنايي با برنامه‌هاي جديد اختصاصي، امري الزامي است.

براي دست‌اندركاران آموزش و پرورش ويژهٔ‌ استعدادهاي درخشان، آشنايي با برنامه‌هاي جديد اختصاصي، امري الزامي است.

«تیزهوشی استثنایی» یا «دو دامنگی» اصطلاحی است که برای نامیدن دانش آموزان تیزهوشی به کار می رود که توأمان و همزمان دچار اختلالات رفتاری، هیجانی(عاطفی) و یا شناختی و اجتماعی هستند.

ملاحظات عاطفي تيزهوشي و مسايل عاطفي و اجتماعي ناشي از تواناييهاي تيزهوشان با توجّه به شرايط خانوادگي، تحصيلي و فرهنگي بررسي شده است.

به رغم توصيفهاي كلي، روانشناسان و پژوهشگران كوشيده اند تا تعريفهای دقيقتری از هوش به دست دهند كه ما در اين جا به مرور آنها می پردازيم:

در اين مقاله، به بررسي بروز جلوه‌هاي خلّاقيّت دانش‌آموزان تيزهوش در گسترهٔ هوش و واكنش‌هاي هيجاني ‌پرداخته‌ايم.