بر اساس مفاهیم و مبانی نظری چشم انداز تعاملی شخصیت، با بررسیهای بالینی و تشخیصی و تجربی در یک نمونۀ 934 نفری زنان و مردان هجده تا چهل ساله، ده خصیصۀ تعاملی شخصیّت در سه مقیاس حاصل شد: «پویایی تحلیلی»، «وظیفه مندی» و« یکپارچگی شناختی».
چشم انداز تعاملی شخصیّت مبتنی بر گسترش مفهوم هیجان اندیشه است. گسترش مفهوم هیجان اندیشه به طرح ماهیّت تعاملی شخصیّت می‌انجامد.این شخصیّت در ابتدا دو قلمرو بزرگ بنیادین را دربر می‌گیرد: شخصیت تحلیلی و خردورزی
A potential war between the United States and Iran could serve as a catalyst for a series of global and domestic crises. Internally, the U.S. may face widespread unrest and multilayered conflicts fueled by deep-seated social, political, economic, and racial divisions. Globally, such a conflict could escalate into a larger confrontation resembling a third world war, possibly leading to the disintegration of the United States, the collapse of Israel, and a period of severe global stagflation. These developments may trigger a profound shift in political alignments, signal the deadlock of globalism, and mark the end of the liberal world order.
«رضایت از زندگی به‌عنوان یکی از مؤلفه‌های اصلی بهزیستی روانی، مفهومی چندبعدی و زمینه‌مند است که در طیف گسترده‌ای از رشته‌های علمی از روان‌شناسی تا علوم اجتماعی، سلامت و اقتصاد مورد توجه قرار گرفته است. پژوهش حاضر با رویکردی میان‌رشته‌ای، به تحلیل یافته‌های حاصل از مطالعات متنوع در زمینه‌ی رضایت از زندگی می‌پردازد
با افزایش امید به زندگی و رشد جمعیت سالمندان در جوامع مختلف، توجه به کیفیت زندگی در دوران سالمندی به یکی از اولویت‌های مهم در سیاست‌گذاری‌های اجتماعی و بهداشتی تبدیل شده است. در این میان، رضایت از زندگی به‌عنوان شاخصی جامع از ارزیابی ذهنی افراد نسبت به زندگی خود، نقش مهمی در سلامت روانی و جسمی سالمندان ایفا می‌کند.
در جهان امروز، تفکیک‌گرایی افراطی و نگاه عنصرنگرانه به پدیده‌ها، یکی از موانع بنیادین در درک کل‌نگر حقیقت به‌شمار می‌رود. عنصرنگری، با تأکید بر تجزیه و تحلیل اجزای منفک از کل، در بسیاری از حوزه‌های معرفتی ـ از علوم طبیعی گرفته تا الهیات و عرفان ـ به‌صورت یک رویکرد مسلط درآمده است.
روان‌شناسی تعاملی به‌مثابه شاخه‌ای نوین در گستره دانش روان‌شناسی، بر آن است تا ماهیّت پدیده‌های روان‌شناختی را در بستر تعاملات درونی و بیرونی انسان بررسی کند. این رویکرد، با عبور از تحلیل‌های مجزا و خطی، به سوی نگاهی نظام‌مند و یکپارچه از روان انسان گام برمی‌دارد. در این مقاله، روان‌شناسی تعاملی به‌عنوان علمی که هدف آن درک یکپارچگی تعاملی پدیده‌های روان‌شناختی است، تعریف شده و مبانی روش‌شناختی آن با تکیه بر مفهوم «بررسی تعاملی» تبیین می‌شود. همچنین نسبت دوسویه میان فهم نظام روان و شناخت تعاملات روانی به‌مثابه اصل بنیادین این رویکرد، تحلیل می‌گردد.واژگان کلیدی: روان‌شناسی تعاملی، تعامل، نظام روان، یکپارچگی روانی، روش بررسی تعاملی
روان‌درمانی تعاملی بر مبنای دستگاهی فکری استوار است که هستی، شناخت، انسان، نظام ارزشی و پاکی سرشت را در قالب یک منظومه یکپارچه در نظر می‌گیرد. این رویکرد، انسان را در نقطه اتصال هستی و شناخت می‌نشاند و وحدت این دو ساحت را در وجود انسانی، ممکن و معنادار می‌سازد. در این چارچوب، هستی قائم به ذات نیست، بلکه معنا و قوام خود را در پیوند با انسان می‌یابد. از سوی دیگر، سرشت انسان به‌طور فطری پاک و ارزش‌مند دانسته می‌شود؛ ارزش‌هایی که ذاتی‌اند و بنیان شناخت حقیقی را می‌سازند. این پیوند درونی میان حقیقت، ارزش و شناخت، به انسان نقشی فعال، دگرگون‌پذیر و مسؤولانه می‌بخشد. در این مقاله، با تحلیل مفاهیم کلیدی روان‌درمانی تعاملی، بر بنیادهای هستی‌شناختی و انسان‌شناختی آن تمرکز می‌شود و مفهوم «دگرگونی مسؤولانه» به‌عنوان نقطه اتصال اخلاق، شناخت و درمان‌گری تحلیل می‌گردد.واژگان کلیدی: روان‌درمانی تعاملی، هستی‌شناسی، فطرت، شناخت، نظام ارزشی، دگرگونی مسؤولانه
انسان از دیرباز با پرسش‌هایی بنیادین درگیر بوده است: حقیقت چیست؟ چگونه می‌توان آن را شناخت؟ و بر پایهٔ چه ارزش‌هایی باید زیست؟ پاسخ به این پرسش‌ها، همواره در مرکز توجه متفکران، عارفان، و فیلسوفان بوده و مسیرهای گوناگونی برای آن ترسیم شده است. در میان این مسیرها، یکی از ژرف‌ترین و کم‌تر مورد تأمل قرار گرفته‌ترین راه‌ها، بازگشت به فطرت انسانی است
