خلاقیت، به‌عنوان یکی از کلیدی‌ترین شایستگیهای قرن بیست‌ویکم، در کانون توجه نظام‌های آموزشی، پژوهش‌های روان‌شناختی و سیاست‌گذاری‌های تربیتی قرار گرفته است. در جهانی که پیچیدگی، تحول مداوم و نیاز به راه‌حل‌های نوآورانه امری روزمره شده‌اند، پرورش خلاقیت نه‌تنها یک مزیت رقابتی، بلکه ضرورتی انسانی، تربیتی و اجتماعی است.
پژوهش‌های حوزه تیزهوشی در سال‌های اخیر با گسترش چشمگیری در ابعاد گوناگون شناختی، آموزشی، اجتماعی، و روان‌شناختی همراه بوده‌اند. این مطالعات، با تمرکز بر تنوع تجارب دانش‌آموزان تیزهوش، نگاهی چندلایه به چالش‌ها، ظرفیت‌ها و نیازهای خاص این گروه از یادگیرندگان دارند.
هدف این گفتار، تحلیل نظام‌مند مجموعه‌ای از پژوهش‌های نوین در حوزه تیزهوشی است که از منظرهای گوناگون روان‌شناختی، آموزشی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی به بررسی تیزهوشان پرداخته‌اند. برای دستیابی به تصویری جامع، مقالات در قالب هفت دسته اصلی شامل: «ابعاد روان‌شناختی و شناختی تیزهوشی»، «آموزش و پرورش تیزهوشان»، «خلاقیت، معنویت و ابعاد نوین»، «دیدگاه‌ها و نگرش‌ها نسبت به تیزهوشی»، «ارزیابی و سنجش»، «سیاست‌گذاری و تاریخ تیزهوشی» و «مطالعات روایی و بینشی» طبقه‌بندی و تحلیل شده‌اند.
Turkey's intervention and aggression in Syria can directly or indirectly lead to unrest and turmoil within Turkey itself. This connection can be analyzed based on the Inclusive National Prosperity (I.N.P.) theory and its three pillars (security, individuality, progress).
در دنیای امروز، آموزش و رهبری در حوزه‌های مختلف علمی به‌ویژه در STEM (علوم، فناوری، مهندسی و ریاضیات) از اهمیت فزاینده‌ای برخوردار است. رهبران آموزشی نقش کلیدی در توسعه مشارکت‌های گسترده در این حوزه دارند و هوش مراقبتی می‌تواند به‌عنوان یکی از مؤلفه‌های رهبری مؤثر در این زمینه بررسی شود. همچنین، ذهنیت رشد و حمایت والدین به‌عنوان عوامل مؤثر در یادگیری و توسعه هوش شناختی و اجتماعی دانش‌آموزان مطرح شده‌اند.از سوی دیگر، تغییرات سریع تکنولوژیکی و اجتماعی، ضرورت بازبینی برنامه‌های درسی مدارس ابتدایی را برجسته کرده و نیاز به آینده‌پژوهی در این حوزه را تقویت می‌کند. در این راستا، بررسی مدل‌های هوشی و شناختی در عملکرد تحصیلی، از جمله نقش هوش سیال در تشخیص گفتار و تأثیر راهبردهای حافظه، اهمیت بسیاری دارد.
آموزش و پرورش یکی از اساسی‌ترین ارکان پیشرفت جوامع انسانی محسوب می‌شود که نه‌تنها در توسعه فردی، بلکه در شکل‌گیری ساختارهای اجتماعی و فرهنگی نیز نقش مهمی ایفا می‌کند. در طول تاریخ، مکاتب آموزشی و هنری مختلفی در سراسر جهان شکل گرفته‌اند که تحت تأثیر شرایط فرهنگی، سیاسی و اقتصادی جوامع، روش‌های خاصی را برای تعلیم و تربیت به‌کار گرفته‌اند. از مکتب پیانوی روسی که سنتی ریشه‌دار در پرورش استعدادهای موسیقایی دارد، تا بین‌المللی‌سازی دانشگاه‌ها که به‌عنوان راهکاری برای ارتقای جایگاه علمی کشورها مطرح شده است، روندهای آموزشی نشان می‌دهند که آموزش تحت تأثیر عوامل متعددی قرار دارد.
آموزش و پرورش استعدادهای درخشان همواره یکی از موضوعات کلیدی در سیاست‌های آموزشی و پژوهش‌های علمی بوده است. در طول دهه‌های گذشته، نگرش‌ها نسبت به دانش‌آموزان با استعداد دستخوش تغییراتی شده است که نه‌تنها بر سیاست‌های آموزشی بلکه بر روش‌های تدریس، هویت‌یابی دانش‌آموزان، و مسیرهای شغلی آن‌ها تأثیر گذاشته است.
